Eerste menstruatie
“Ik ben op zo’n jonge leeftijd begonnen met de pil dat ik mijn eerste menstruatie amper kan herinneren. Ik weet nog dat ik bij een vriendinnetje aan het spelen was en dat ik heel heftig menstrueerde. Kort daarna besloot ik om de pil te gaan gebruiken.”
Vanaf haar vijftiende tot haar zeventiende jaar zat Graziëlla aan de pil. Daarna anderhalf jaar de nuvaring en vervolgens is ze weer terug aan de pil gegaan tot haar 25e. “Ik was nogal laks met het innemen van de pil, daarom leek een nuvaring mij handiger. Echter kwam deze op een gegeven moment slecht in het nieuws en na overleg met mijn huisarts ben ik weer aan de pil gegaan.” Graziëlla gebruikte de microgynon 30. “Als ik een ander merk kreeg bij de apotheek dan ging het niet goed. Dan kreeg ik hoofdpijn en werd ik vaak misselijk.”
Kinderwens
Graziëlla heeft geen slechte ervaring met de pil. “De pil was mijn vriend. Dat realiseerde ik mij eigenlijk pas na het stoppen met de pil vanwege onze kinderwens. Ik werd moe, neerslachtig en mijn menstruatie bleef uit. Na een week of tien dacht ik wel van huh, dat moet nu toch wel komen. De huisarts zei dat ik het wat tijd moest geven, dat het wel zou komen. Maar na vijf maanden was ik nog steeds niet ongesteld geworden en werd ik gelukkig doorgestuurd.”
Samen met haar moeder ging Graziëlla naar het ziekenhuis waar zij haar eerste onderzoeken kreeg. “Ik had overduidelijk PCOS volgens de arts. We zijn toen meteen begonnen met clomid. De eerste maand ging wel oké maar er gebeurde niets. De tweede keer kreeg ik een zeldzame bijwerking, mijn zicht werd slechter en heel onscherp. Ik zag bijna niets meer en belandde op de spoedeisende hulp. Ik moest onmiddellijk stoppen met clomid.”
Er was nog een derde maar die hebben de artsen op dat moment over het hoofd gezien.
De volgende stap voor Graziëlla was Gonal-F. “Het spuiten van de hormonen ging heel goed maar de artsen waren voorzichtig omdat ze bang waren voor overstimulatie. In het begin had ik steeds dezelfde behandelend arts. Na een tijdje gaf hij aan dat hij een kijkoperatie wilde doen omdat de behandeling niet goed aansloeg. De eerstvolgende controle was bij een andere arts en hij gaf aan nog één keer Gonal-F te willen proberen. Hij was een stuk minder voorzichtig en de dosering werd opgehoogd. Bij de controle die volgde zagen ze één volgroeid eitje en één die nog te klein was. Er was nog een derde maar die hebben de artsen op dat moment over het hoofd gezien. Wanneer er meer dan twee eitjes worden gezien, stoppen ze de behandeling namelijk direct. Uiteindelijk heeft het bij mij dus geresulteerd in drie bevruchte eitjes.”
De zwangerschap
Haar eigen arts was niet zo blij wegens de grotere kans op complicaties bij een meerlingzwangerschap. Gelukkig heeft Graziëlla voor een drielingzwangerschap een hele goede zwangerschap gehad maar niet geheel zonder complicaties. “Met achttien weken kwamen ze erachter dat mijn baarmoedermond verkort was en vanaf dat moment werd mij totale bedrust geadviseerd. Verder heb ik heel veel bekkenpijn gehad en zwangerschapscholestase. Dat was best heftig en er volgde extra controles. Het is niet alleen gevaarlijk voor de kindjes maar jeukt ook nog eens verschrikkelijk. Gelukkig was het onder controle en konden de meiden warm bij mij in de buik blijven. De jeuk is wel één van de belangrijkste redenen geweest dat de meiden bij 35+4 weken gehaald werden. De zwangerschap was op dat moment voor mij niet meer te doen.”
Ik had geen idee wat ik moest voelen, het was zo druk daarbinnen.
Zwangerschapskwaaltjes
“Ik vond dat de kwaaltjes simpelweg bij de zwangerschap hoorden en ik wist ook niet beter. Dus ik heb het nooit echt als ‘kwaaltjes’ gezien. Het grappige is dat je bij een drieling wel met álles serieus genomen wordt. Wij hebben wel vijftien keer in het ziekenhuis gezeten.”
Omdat Graziëlla een verkorte baarmoedermond had, deed ze mee aan een onderzoek en kreeg ze pilletjes die vaginaal ingebracht moeten worden. Bij een eenling is reeds bewezen dat medicatie helpt maar bij meerlingen was dit nog niet het geval. “Die pilletjes gaven heel veel vocht af dus ik heb meerdere keren gedacht dat mijn vliezen gebroken waren.”
Drie baby’s in je buik
Hoe was het voor Graziëlla om drie baby’s in haar buik te dragen? “Ik vond het wel prima, het was heel warm en knus. Moeders met één kindje voelen die schopjes en die weten dan direct welk schopje een voetje of handje is. Ik had geen idee wat ik moest voelen, het was zo druk daarbinnen. Mika lag helemaal onderin mijn buik en die lag met haar voeten in mijn bekken dus ik voelde haar maar weinig.”
Bijna twee jaar later vindt ze de drielingzwangerschap specialer dan toen. “Ik vond het normaal, ik wist niet beter. Ik voelde mij vooral heel dik. Ik dacht de hele zwangerschap, als het maar goed gaat. Ik was helemaal niet bezig met het ideale en met kinderkleertjes enzo. We werden van het begin af aan gewaarschuwd door alle artsen voor alles wat er mis kon gaan. Ze willen je waarschijnlijk beschermen omdat het natuurlijk ook fout kan gaan. Wij horen veel vaker positieve verhalen maar het gaat ook fout. Op sommige echo’s konden ze Mika niet vinden, dat was angstig maar gelukkig is bij ons alles wel helemaal goed gegaan.”
Tijdens de zwangerschap waren mijn hormonen zo uit balans, of juist helemaal in balans dat ik niets merkte.
De bevalling
De bevalling verliep goed. “Ik had een geplande keizersnede. Ik was er klaar voor, ik wilde het niet meer. Sommigen vroegen zich af of ik niet bang was dat er iets mis zou gaan maar bij 36 weken vond ik het genoeg geweest. Ik voelde dat mijn meiden er ook klaar voor waren. De keizersnede verliep goed maar op een gegeven moment kreeg ik een bloeding en werd ik onder narcose gebracht. Met de kindjes ging alles goed en met mij uiteindelijk ook. Ze mochten meteen bij mij liggen en hadden goede gewichten op Jackie na. Ze waren gewoon helemaal af. Jackie moest wel even onder de blauwe lamp omdat ze zich moeilijker op temperatuur kon houden. Dat is nu helemaal goed gekomen, ze is alleen wat kleiner dan de andere meiden. Maar ik ben ook klein dus het was te verwachten dat één van de drie ook klein zou zijn.”
PCOS na de zwangerschap
PCOS heeft geen rol gespeeld tijdens de zwangerschap van Graziëlla. “Tijdens de zwangerschap waren mijn hormonen zo uit balans, of juist helemaal in balans dat ik niets merkte. Na de bevalling kwam de PCOS wel weer helemaal terug en werd ik opnieuw niet ongesteld.”
Voor de zwangerschap is Graziëlla gestopt met de pil waarna ze nooit op een natuurlijke manier ongesteld is geworden, enkel via ovulatie-inductie. “Ik dacht nu dus ook dat ik misschien helemaal nooit meer op een natuurlijke manier ongesteld zou worden, maar toevallig ben ik op dit moment voor het eerst weer ongesteld. Grappig dat het precies samenvalt met het moment dat ik er weer een beetje mee bezig ben.”
Maar dat is de makkelijke keuze en ik wil het nu helemaal zelf doen. Dan hoop ik dat mijn klachten weer afnemen.
Orthomoleculair therapeut
Een half jaar geleden heeft Graziëlla met een orthomoleculair therapeut contact gehad. Naar aanleiding van hun gesprek heeft ze gluten en zuivel vermeden en veel groenten gegeten. “Dat hielp gewoon niet en daar ben ik toen gauw weer mee gestopt. Nu probeer ik zelf op te letten met wat ik eet. Op een gegeven moment liet ik alles weer helemaal gaan ‘want het helpt toch niet’ en sloeg ik een beetje door naar de ongezonde kant. Terwijl ik vroeger heel gezond at.”
“Ik kan er echt niet tegen als ik iets niet mag. Ik word er negatief van en wil het dan juist de hele tijd eten. Onlangs ben ik bij de huisarts geweest om te vragen of er misschien een diëtist was waar ik mee kon praten. Dat was niet het geval dus ik ben doorgestuurd naar het ziekenhuis in de hoop dat zij mij daar verder kunnen helpen.”
Gezond gewicht
“Toen ik aan de pil zat, had ik een gezond gewicht. Ik was wel aan het schommelen maar een beetje tussen de 55-60 kg.” Na het stoppen met de pil kwam Graziëlla heel snel aan.
Terug aan de pil wilt ze niet meer. “Tuurlijk kan ik nu zeggen, hoppa weer aan de pil. Maar dat is de makkelijke keuze en ik wil het nu helemaal zelf doen. Dan hoop ik dat mijn klachten weer afnemen.
Voor nu focus ik mij op het afvallen. Eerst een gezond gewicht, dan kan ik daarna onderzoeken of het schrappen van gluten en zuivel mij verder helpen.”
Supplementen
Graziëlla neemt ook supplementen. “Ik heb een maandelijks boxje met supplementen aan de hand van de wensen die ik doorgeef. Soms geef ik mijn wensen opnieuw door zoals een droge huid of vermoeidheid. Nu slik ik groene thee extract, ijzer, visolie en vitamine D. Dat helpt goed maar ik vergeet het ook vaak. Ik slik aanvullend iedere dag Lysine voor een koortslip. Tijdens de zwangerschap gebruikte ik multivitamines voor moeders of aanstaande moeders en ijzer want mijn hb was vrij laag.”
Beweging
Aan beweging doet Graziëlla regelmatig. “Ik loop sinds de zwangerschap bij een fysio en daar moet ik veel sporten. Toen ik nog aan de pil zat, ging ik hardlopen en dan vlogen de kilo’s eraf maar dat is nu anders dan voorheen. Het afvallen gaat veel moeizamer en ik moet er veel meer mijn best voor doen. Ik ben nu al blij dat ik weer kan bewegen, tot vier maanden geleden ging traplopen al moeizaam.”
Sinds ze weer begonnen is met werken gaat het weer beter. “Ik heb het werken heel rustig opgebouwd omdat ik vanaf week achttien rust heb gehouden. Door het gebrek aan beweging trad bij mij spierafbraak op met als gevolg verslapping van bijvoorbeeld mijn bekkenbodemspieren. Door mijn werk als kapster sta en beweeg ik veel, hierdoor merk ik dat de verslapte spieren weer wat sterker worden.”
Symptomen PCOS
“Dat neerslachtige is sinds het werken zo goed als weg. Ik ben nog steeds snel moe maar dat komt ook omdat ik weer ben begonnen met werken en dat is ‘anders moe’. Ik kom nu moe en vol energie thuis.”
“Ik heb altijd wel last van mijn buik door PCOS maar het ergste vind ik dat ik het snel warm krijg en dan zweet ik ook nog terwijl ik dat voorheen nooit deed. Vroeger kreeg ik het ook wel snel warm maar zweette ik niet zo. Het voelt een beetje als een opvlieger. Gelukkig heb ik geen acne of haaruitval. Dat vind ik ook wel frappant want ik ben nu ongesteld en vroeger had ik dan mijn hele hoofd vol pukkels maar nu is er gewoon geen pukkel te vinden.”
Wat gaat Graziëlla nu doen?
Om haar PCOS onder controle te krijgen gaat Graziëlla zich nu vooral focussen op het afvallen. En daar gaat ze ons van op de hoogte houden! Wat gaat ze de komende tijd doen?
Ze gaat meer sporten en meer letten op haar beweging. Met droog weer naar buiten met de meiden en ‘s avonds nog een extra rondje wandelen met de hond. Ook gaat ze op haar voeding letten. Niet te veel vlees, lager in calorieën, minder koolhydraten en veel groenten, kortom een uitgebalanceerde voedingspatroon. Bovendien drinkt ze geen suikerhoudende frisdrank maar voornamelijk koffie, thee en spa rood. In de ochtend groente-fruit smoothies, daarna een simpele lunch en in de avond een voedzaam diner. Tot slot niet snacken maar dat deed ze sowieso al niet vaak.
Ik denk dat het goed is dat iedereen weet wat PCOS is. En dat is nu niet het geval.
PCOS
Graziëlla vindt het vooral heel belangrijk dat er over PCOS wordt gesproken. “Ik denk dat het goed is dat iedereen weet wat PCOS is. En dat is nu niet het geval. Bijvoorbeeld een spastische darm, dat kent iedereen. Dat zou ook bij PCOS zo moeten zijn want als er meer bekendheid is, komt de kennis automatisch.”
Wanneer je de diagnose net hebt gekregen kunnen ervaringsverhalen behulpzaam zijn, aldus Graziëlla. “Toen ik het net te horen had gekregen, struinde ik het hele internet af. Ik was net bij de arts geweest en was de helft natuurlijk alweer vergeten. Dan is het zo fijn om ervaringsverhalen te lezen. Natuurlijk het liefst de hoopvolle verhalen, waarbij het goedkomt.”
Graziëlla gaat ons op de hoogte houden van haar journey. Regelmatig verschijnen er updates over haar leven (met PCOS). Up to date blijven? Volg PCOS Platform op Instagram en natuurlijk Graziëlla zelf!
