Dit verhaal is anoniem gedeeld. Voor de leesbaarheid is gebruik gemaakt van een fictieve naam: Julia.

Relaties

“In van die vriendenboekjes schreef ik vroeger altijd al bij ‘wat wil je later worden’ dat ik graag moeder wilde worden. Ik heb wel een aantal serieuze relaties gehad maar daarin hebben we het eigenlijk niet of nauwelijks serieus over kinderen gehad. Tot mijn laatste ex.”

Julia en haar vriend waren ongeveer twee jaar samen toen ze aan kinderen begonnen te denken. “We dachten, laten we eerst maar eens kijken wat mijn cyclus doet na 15 jaar aan de pil te hebben gezeten. Ik heb namelijk altijd al het gevoel gehad dat het niet helemaal goed zat met mijn hormonen. Ik ging al op mijn 15e aan de pil en toen was ik nog maar 2 keer ongesteld geweest. Na het stoppen met de pil had ik 4 maanden lang een regelmatige cyclus van 30 dagen. Wel had ik die 4 maanden pijnlijke borsten.”

PCOS

Daarnaast heeft Julia vanaf haar 18e al last van haar gewicht. “Mijn toenmalige vriend zei ook, hoe kan het dat jij, met wat jij eet, nog steeds aankomt? Ik heb echt van alles geprobeerd. Verschillende soorten sport en meerdere diëtisten. Mijn gewicht linkte ik toen nog niet zo aan de hormonen. Uiteindelijk ben ik wel 20kg afgevallen met een koolhydraatarm dieet.” 

Ik voel mijn biologische klok heel erg tikken maar ik ben wel realistisch.

Op haar 30e, moest Julia voor een uitstrijkje naar de huisarts. Het bleek dat ze afwijkende cellen in haar baarmoedermond had. Tijdens de echo daarvoor zei de echoscopist “oh heb je ook PCOS?”. “Ze stelde mij wat vragen of ik last had van dit en dat. Maar op dat moment had ik nog geen onregelmatige cyclus. Toch kreeg ik de diagnose PCOS al aan de hand van mijn eierstokken. Ik vroeg nog of ik er iets aan kon doen, maar dat kon niet. Ik heb zelfs nog aan een gynaecoloog die ik persoonlijk ken die zelf ook PCOS heeft, gevraagd of ik er echt niets aan kon doen. Maar ook zij zei dat er niets was wat ik kon doen en dat ik gewoon naar een kliniek moest gaan als ik zwanger wilde worden. Ongeveer tegelijkertijd met de diagnose werd mijn cyclus onregelmatig. ”

Fertiliteitstraject

Na overleg hebben Julia en haar vriend besloten naar een kliniek te gaan. “Toen zei ik al, nou dan zal het allemaal wel lang gaan duren. Een paar maanden nadat we hadden besloten naar de kliniek te gaan, konden we terecht. De behandelend arts vroeg ons toen of dit nog steeds was wat we wilden. En dat heeft mijn vriend toen getriggerd. Hij begon tegen te stribbelen. Achteraf bleek dat hij door die vraag is gaan nadenken over wat hij wilde en dat een fertiliteitstraject daar niet meer bij hoorde. Later heeft hij opgebiecht dat hij een ander had.”

Ze besloten uit elkaar te gaan. “Nadat het uitging, werd ik ineens weer regelmatig ongesteld. Ik denk dat ik onbewust heel veel stress heb ervaren. We konden het bijvoorbeeld ook nooit over dingen als babynamen hebben. Dat wilde hij niet. Ik was eigenlijk het verdrietigst over dat mijn kinderwens op dat moment al helemaal niet in vervulling zou gaan.” 

Verdiepen

Daarna ging Julia weer aan de pil. “Ik begon weer te daten en wilde het zekere voor het onzekere nemen.” Na 3 maanden is ze toch weer gestopt omdat het niet goed voelde. Het stoppen met de pil verliep ongeveer hetzelfde als de eerste keer. “De eerste 4 maanden had ik een regelmatige cyclus van 30 dagen en daarna werd weer onregelmatig met een cyclus van rond de 75 dagen of nog langer. Weer had ik die pijn aan mijn borsten. Het kan zijn dat stress dit keer ook de oorzaak was. Precies met corona kreeg ik een nieuwe baan in een leidinggevende functie.” 

Ik ben overal met een kluitje in het riet gestuurd dat ik niets aan PCOS kon doen.

Tijdens de coronatijd is ze zich meer gaan verdiepen in PCOS. “Ik ben meerdere keren naar de huisarts gegaan. Vooral ook voor mijn enorme vermoeidheid. Ik had geen idee hoe dat kwam. Ik voelde mij een oude oma. Last van mijn gewrichten, alleen maar moe, kon mijn bed niet uitkomen. Ik heb mij op meerdere dingen laten testen maar er kwam niets uit.”

Orthomoleculair therapeut

Via instagram is ze in contact gekomen met een orthomoleculair therapeut. Begin zomervakantie is Julia met haar een traject gestart. “Ik vind het best pittig en confronterend. Maar ik heb veel ‘aha-momenten’. We zijn nog aan het finetunen maar ze denkt dat ik insulineresistent ben, mijn maag niet helemaal goed meer werkt en dat ik gluten en zuivel slecht verdraag. Ik ben nu 4 weken bezig en de vermoeidheid wordt al minder. Twee weken geleden had ik ineens heel erg stemmingswisselingen en enorme cravings. Toen bleek ik ineens ongesteld te zijn. Normaal voel ik dat altijd aankomen door hormonale hoofdpijn twee dagen van te voren maar nu had ik had niet gehad. Ook heb ik veel minder pijnlijke borsten.”

Ze vindt de leefstijlaanpassingen niet altijd even makkelijk. “Zeker de suikers vind ik lastig om te laten staan. En overal blijkt gluten in te zitten waarvan ik het niet had verwacht. Ja dan eet ik per ongeluk wel eens iets waar gluten in zitten.” Bovendien is Julia nog niet aan het afvallen. “Daar hoop ik wel op. Daarbij wil ik ook weer weten wanneer ik ongesteld word want dat vind ik nu heel onhandig. Daarvoor ga ik temperaturen.”

Biologische klok

Het temperaturen doet ze niet om haar eisprong bij te houden. Inmiddels heeft ze wel een nieuwe vriend maar ze zijn nog niet op die manier bezig met kinderen krijgen. Mocht het spontaan gebeuren dan is het mooi meegenomen maar ze sturen er nu nog niet op die manier op aan. “Ik voel mijn biologische klok heel erg tikken maar ik ben wel realistisch. Bij voorkeur was ik rond mijn 26e of 27e al zwanger maar de relaties waren er niet naar. Dus dat had ik ook niet gewild.” 

“Ik ben overal met een kluitje in het riet gestuurd dat ik niets aan PCOS kon doen. Ook met de pijn in mijn borsten ben ik naar de huisarts geweest. Ik kreeg alleen wat pijnstillers. Daarnaast heb ik altijd het gevoel dat ik letterlijk mijn eierstokken voel zitten. Door alle klachten die ik had ben ik meer online gaan zoeken. Op een gegeven moment kreeg ik namelijk zelfs te horen van mijn huisarts dat ze dacht dat ik fibromyalgie had. En het feit dat ik nu suikers, gluten en lactose vermeed, dat kon ik ook maar beter niet meer doen. Dat vond ze niet zo’n goed idee.”

Angst en neerslachtigheid

“Ik heb ook een verleden in angst en neerslachtigheid. Terwijl ik alles in mijn leven heb wat mij gelukkig kan maken. Dus waarom voelt dat niet zo?” Ze is er nu wel achter dat dat door PCOS komt. Van de huisarts moest ze naar de psycholoog en aan mindfulness doen. “Daar wordt op zich niemand slechter van en daar heb ik ook wel wat aan gehad, zeker toen ik een burnout had. Ik merk dat ik af en toe even die mindfulness erbij pak. Mijn burnout is wel verholpen door de psycholoog maar het gevoel is er af toe nog wel.”

“Ik weet nog dat ik een periode nachten lang heb gehuild omdat ik bang was dat ik geen moeder kon worden. Dan was ik voor alles bang en had ik een heel laag zelfbeeld. Ik weet dat het onrealistische angsten zijn. Maar hoe kan het dan dat ik mij niet topfit voel? Vroeger had ik altijd pijntjes. Zere nek, knieën, ellebogen. Mijn moeder zei ook altijd dat ik mij niet zo moest aanstellen. Ik ben opgegroeid in een liefdevol gezin en had eigenlijk alles om mij gelukkig te maken. Ik weet hoe ik mij zou moeten voelen en weet dat het onrealistische angsten zijn maar mijn gevoel nam gewoon een loopje met mij. Ik kon het niet uitzetten.”

‘Aha-momenten’

“Nu ben ik steeds meer met vriendinnen en mijn moeder in gesprek en kan ik vertellen waar ik allemaal achter kom. Dan krijg ik vaak te horen dat het allemaal veel verklaart. Zoals bijvoorbeeld het overmatige zweten wat ik altijd al heb gehad, dat dit ook door PCOS kan komen.”

“Ik zit op dit moment echt nog in het verwerkingsproces. Waar ik nu vooral mee bezig ben, is met de erfelijkheid. Van mijn oma weten we niet meer of ze onregelmatig ongesteld was maar mijn moeder was wel onregelmatig ongesteld. Toch heeft ze mij en mijn zusje zo gekregen.” 

De moeder van Julia had ook veel migraine en uiteindelijk ook een hele heftige overgang. Ze weten niet of ze ook PCOS heeft gehad. “Mijn zusje is inmiddels na 15 jaar ook gestopt met de pil en wil nu ook voor kinderen gaan. Zij wilt door mijn situatie ook eens kijken hoe het met haar cyclus zit. Zij was niet onregelmatig ongesteld voor de pil maar liep wel krom van de pijn tijdens haar menstruatie.”

Hormonen

“Ik zie heel erg op tegen een medisch traject omdat ik denk dat ik mij daardoor heel slecht ga voelen. Daarom doe ik dat nu het traject met de orthomoleculaire therapeut, om mijn lichaam te leren kennen. We hebben nu één keer in de vier weken contact. Wat daarnaast voor mij nog een leerdoel is, is op tijd mijn rust pakken. Ik zit in een pittige functie, ik ben vanuit het team teammanager geworden en ze vragen mij voor alles. Ik zat de laatste paar maanden wel op 60 uur werk per week. Daarom wil ik meer mijn rust pakken en genoeg sporten. Ik doe nu alleen nog maar heftige sport: kickboxen, volleybal. Daar wil ik yoga bij gaan doen. Wel gewoon thuis want ik betaal me al scheel aan mijn gezondheid op dit moment.”

Supplementen

Julia neemt een aantal supplementen: een multivitamine voor dag en nacht, magnesiumtauraat, omega 3 visolie en betaïne. “We zijn nog aan het finetunen of daar nog iets bij komt of niet. Mijn orthomoleculair therapeut wil ook nog mijn lever onderzoeken want op basis van mijn klachten had ze het idee dat daar iets nog niet helemaal goed zat. Ze wil dat ik mijn leverenzymen en homocysteïne laat testen. En ik moet nog wat meer zeewier gaan toevoegen voor mijn jodium. Want ik eet zo min mogelijk dierlijke producten, het liefst maar vier tot vijf keer per week vlees en alles biologisch.”

“Het voelt ook allemaal goed. Voorheen deed ik aan symptoombestrijding. En ik ben nu voor het eerst de oorzaak aan het aanpakken. In plaats van afvallen, gezond leven. Om te wennen aan mijn nieuwe dieet, ben ik begonnen met het vermijden van suiker en daarna de gluten en lactose. En ik volg de 80-20 regel. Door de weeks houd ik mij er 100% aan en in het weekend kies ik wel eens iets lekkers uit.”

100%

Ze ziet het zeker als een langetermijnoplossing. “Ik denk dat als ik het helemaal 100% zou doen dat ik nog meer verschil ga zien. Het is veel maar ik heb er ook veel over gelezen en ik denk dat ik persoonlijk hier het beste bij gebaat ben. Maar voor iedereen kan natuurlijk weer iets anders werken. Dit is mijn persoonlijke situatie.”