Puber
Als puber had ze altijd al problemen met haar menstruatie en haar gewicht. Met 11 jaar werd ze voor het eerst ongesteld. Haar menstruatie bleef heel onregelmatig of helemaal uit. “Voor mijn omgeving was dat heel normaal. Je bent nog jong en dat kan allemaal veranderen.”
Op haar 17e wilde Deveny een spiraaltje laten zetten. Voorafgaand aan het zetten van de spiraal werd een inwendige echo gemaakt. “De gynaecoloog zag al meteen dat ik heel veel vochtblaasjes in mijn eileiders had. Maar ik hoefde mij geen zorgen te maken. Hij zei dat ik nog jong was en dat dat wel weer over zou gaan. Ik geloofde de beste man op zijn woord.”
Diagnose PCOS
De jaren daarna kreeg Deveny steeds meer last van acne en overbeharing op haar kin. Dat maakte haar erg onzeker. “Er gaat geen dag voorbij dat ik niet even de pincet erbij pak.” Begin 2019 had ze na een paar maanden weer bloedverlies. Deze bloedingen bleven aanhouden en ze besloot naar de huisarts te gaan. Daar kreeg ze meteen een doorverwijzing naar het ziekenhuis.
Ik dacht, wat heb ik aan 3 slaapkamers als er toch geen kindjes komen?
April 2019 bezocht ze de gynaecoloog. “Die dag zal mij altijd bijblijven. Tijdens het echoscopisch onderzoek werd al vrij snel duidelijk dat ik PCOS had. Het bloedverlies kwam door de cysten. Ik wist eigenlijk helemaal niet wat PCOS inhield dus de gynaecoloog raadde mij aan dit met mijn huisarts te bespreken.”
Na het gesprek met haar huisarts stortte haar wereld even in. “Ik heb mij nog nooit zo slecht gevoeld. Ik wilde heel graag kindjes en na het gesprek met mijn huisarts en wat online research was ik ervan overtuigd dat ik nooit kinderen zou krijgen. Ik was er kapot van.”
Deveny probeerde de diagnose PCOS te verwerken. Ze was al een tijdje met iemand aan het daten. Om haar hormonen in balans te houden besloot ze weer aan de pil te gaan. Ze had een appartementje dichtbij het station gevonden met 1 slaapkamer. “Ik dacht, wat heb ik aan 3 slaapkamers als er toch geen kindjes komen?”.
Oktober 2019
Deveny had een avond met een vriendin afgesproken. Tijdens het kletsen vertelde Deveny dat ze zich anders voelde. Haar vriendin grapte dat ze misschien wel zwanger kon zijn. “Dat kan helemaal niet, zei ik. Maar toch ga je nadenken. Stel je voor… Maar ik heb gewoon in de stopweek een bloeding gehad?”. Ze probeerde de gedachten van zich af te zetten maar het bleef toch kriebelen. “Tijdens het shoppen kwam er toch zo’n onderbuik gevoel. Ik dacht, Deveny, koop gewoon een test dan ben je ervan af.”
Zwangerschapstest
Eenmaal thuis deed ze meteen de test en die bleek positief. “Ik viel zowat flauw en huilde tegelijk. Ik belde meteen mijn vriendin op van de avond ervoor en vertelde haar dat het dus geen grapje was en dat ik zwanger was. Op dat moment gierde de emoties door mijn lijf. Ik wist niet of ik blij moest zijn of verdrietig. En ondanks de test was ik ook helemaal niet overtuigd.” Meteen die dag heeft ze een afspraak bij de verloskundige gemaakt en haar moeder opgebeld. “Mijn moeder was helemaal in shock, we konden het allebei niet geloven.”
Samen met haar moeder is ze naar de verloskundige gegaan omdat de vader van Nova niet in beeld wilde zijn. “En ja hoor! Er zat een klein mini mensje in mij! Ik was op dat moment 9 weken zwanger. Ik heb er totaal niets van gemerkt, ik was in shock.”
Zwangerschap
“Ik was zo bij maar ook zo onzeker. Ik kon het niet geloven dat ik zwanger was. Dat gevoel is eigenlijk gebleven tot ik haar eindelijk in mijn armen had.”
Nova is nu 1 jaar. “Ik kan mij geen leven meer zonder haar voorstellen. Toch vind ik het nog steeds knap dat ik met mijn PCOS door de pil heen zwanger ben geraakt. Maar ik ben blij dat het gebeurd is.”
Op dit moment is Deveny nog single en is de vader van Nova niet in beeld. “Ik hoop in de toekomst dat ik mijn gezinnetje toch nog verder kan uitbreiden. Alleen wil ik er dan ook echt van genieten. Dat heb ik bij Nova niet gedaan omdat ik mij liet meeslepen door mijn pijn en emoties. Ik wil daarom andere vrouwen ook meegeven altijd hoop te blijven houden.”
